W jednym z poprzednich artykułów przedstawiłem pewne kwestie prawne związane z licencjami Open Source. W tym wpisie przybliżę Państwu dwa popularne rodzaje licencji na otwarte programy oraz wskażę najistotniejsze implikacje z punktu widzenia komercyjnego producenta oprogramowania.
COPYLEFT
Najbardziej restrykcyjnym rodzajem umów licencyjnych Open Source jest copyleft; paradoksalnie, jest on również rodzajem najbardziej popularnym. Licencje copyleft zobowiązują wszystkie osoby, które wykorzystują udostępniony na jej warunkach kod przy tworzeniu własnego tworu do udostępniania tego tworu na warunkach odpowiedniej licencji open source. Oznacza to, iż oprogramowanie zawierające elementy objęte licencją copyleft może być trudne do skomercjalizowania - sprzedając je, musimy przy okazji nieodpłatnie udostępnić jego kod, zaś kupujący je od nas klienci mogą przekazać cały program innym osobom na warunkach odpowiedniej licencji.
Rozważając licencje copyleft należy zwrócić uwagę na istnienie ich dwóch typów: słabego oraz mocnego. Słabe licencje copyleft pozwalają na 'zamknięcie kodu' programów, które nie zawierają kodu copyleft, lecz są z nim połączone (np. program połączony z bibliotekami objętymi licencją open source). Przykładem takiej licencji jest Lesser General Public Licence. Mocne licencje copyleft, takie jak niezwykle powszechna licencja GPL v.3, nie zezwalają nawet na tego rodzaju zabiegi.
Oprogramowanie na licencjach copyleft jest jednak często komercjalizowane w nieco inny sposób - wprawdzie same systemy 'oddawane' są za darmo, klient płacić może za ich wdrożenie, utrzymanie oraz objęcie gwarancją.
BSD LICENSE
Znacznie mniej restrykcyjnym rodzajem licencji jest „BSD” - Berkeley Software Distribution License, trzy-klauzulowa umowa opracowana na kalifornijskim uniwersytecie Berkeley (Licencjami BSD są często także umowy powstałe na kanwie wzoru z Berkeley). Licencje BSD nie są licencjami copyleft – objęty nim kod może być łączony z komercyjnymi produktami. Jedynym warunkiem jest umieszczenie informacji o pochodzeniu i autorach kodu Open Source w dokumentacji programu.
Warto wspomnieć, iż pierwsza wersja licencji BSD (v.1) zawierała klauzulę nakazującą umieszczanie w materiałach reklamowych komercyjnych produktów informacji o tym, iż zawierają one kod objęty BSD. W 1999 zrezygnowano z tego wymogu. Obecna wersja licencji BSD cały czas zawiera jednak inne postanowienie związane z promocją oprogramowania opartego o chronione nią twory: nie wolno używać imion lub nazw ich autorów w celach marketingowych bez ich wyraźnej zgody.
***
| Jeśli chcielibyście Państwo otrzymywać powiadomienia o nowych wpisach, zapraszam do skorzystania z subskrypcji RSS lub newslettera! |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz